Translation

(itstool) path: sect2/para
English
FreeBSD natively supports both multicast applications and multicast routing. Multicast applications do not require any special configuration in order to run on FreeBSD. Support for multicast routing requires that the following option be compiled into a custom kernel:
267/2670
Context English Turkish (tr_TR) State
<prompt>#</prompt> <userinput>route add -net 192.168.2.0/24 192.168.1.2</userinput> <prompt>#</prompt> <userinput>route add -net 192.168.2.0/24 192.168.1.2</userinput>
Now, <systemitem>RouterA</systemitem> can reach any host on the <systemitem class="ipaddress">192.168.2.0/24</systemitem> network. However, the routing information will not persist if the FreeBSD system reboots. If a static route needs to be persistent, add it to <filename>/etc/rc.conf</filename>: Artık <systemitem> RouterA </systemitem>, <systemitem class = "ipaddress"> 192.168.2.0/24 </systemitem> ağındaki herhangi bir ana bilgisayara erişebilir. Ancak, FreeBSD sistemi yeniden başlatıldığında yönlendirme bilgileri devam etmez. Statik bir yolun kalıcı olması gerekiyorsa, <filename> /etc/rc.conf </filename> klasörüne ekleyin:
# Add Internal Net 2 as a persistent static route
static_routes="internalnet2"
route_internalnet2="-net 192.168.2.0/24 192.168.1.2" 		# Dahili Net 2'yi kalıcı bir statik rota olarak ekleyin
statik_rota="internalnet2"
rota_internalnet2="-net 192.168.2.0/24 192.168.1.2"
The <literal>static_routes</literal> configuration variable is a list of strings separated by a space, where each string references a route name. The variable <literal>route_<replaceable>internalnet2</replaceable></literal> contains the static route for that route name. <literal> static_routes </literal> yapılandırma değişkeni, her bir dizenin bir rota adına başvurduğu bir boşlukla ayrılmış dizelerin listesidir. <literal>route_<replaceable>internalnet2</replaceable> </literal> değişkeni, o rota adı için statik rotayı içerir.
Using more than one string in <literal>static_routes</literal> creates multiple static routes. The following shows an example of adding static routes for the <systemitem class="ipaddress">192.168.0.0/24</systemitem> and <systemitem class="ipaddress">192.168.1.0/24</systemitem> networks: <literal> static_routes </literal> içinde birden fazla dize kullanmak birden çok statik yol oluşturur. Aşağıda, <systemitem class = "ipaddress"> 192.168.0.0/24 </systemitem> ve <systemitem class = "ipaddress"> 192.168.1.0/24 </systemitem> ağları için statik yol eklemeye bir örnek gösterilmektedir:
static_routes="net1 net2"
route_net1="-net 192.168.0.0/24 192.168.0.1"
route_net2="-net 192.168.1.0/24 192.168.1.1" 		statik_rota="net1 net2"
rota_net1="-net 192.168.0.0/24 192.168.0.1"
rota_net2="-net 192.168.1.0/24 192.168.1.1"
When an address space is assigned to a network, the service provider configures their routing tables so that all traffic for the network will be sent to the link for the site. But how do external sites know to send their packets to the network's <acronym>ISP</acronym>? Bir ağa bir adres alanı atandığında, servis sağlayıcı yönlendirme tablolarını, ağ için tüm trafiğin site bağlantısına gönderileceği şekilde yapılandırır. Ancak harici siteler paketlerini ağın <acronym> ISP </acronym> ürününe nasıl gönderebilir?
There is a system that keeps track of all assigned address spaces and defines their point of connection to the Internet backbone, or the main trunk lines that carry Internet traffic across the country and around the world. Each backbone machine has a copy of a master set of tables, which direct traffic for a particular network to a specific backbone carrier, and from there down the chain of service providers until it reaches a particular network. Tüm atanmış adres alanlarını takip eden ve İnternet omurgasına veya ülke ve dünya genelinde İnternet trafiğini taşıyan ana hatlara bağlantı noktalarını tanımlayan bir sistem vardır. Her omurga makinesi, belirli bir ağ için trafiği belirli bir omurga taşıyıcısına ve oradan servis sağlayıcılar zincirinden belirli bir ağa ulaşana kadar yönlendiren bir ana tablo kümesinin bir kopyasına sahiptir.
It is the task of the service provider to advertise to the backbone sites that they are the point of connection, and thus the path inward, for a site. This is known as route propagation. Omurga sitelerine, bir bağlantı noktası ve dolayısıyla bir site için içeri doğru yol olduklarını bildirmek servis sağlayıcının görevidir. Bu rota yayılımı olarak bilinir.
<primary><citerefentry><refentrytitle>traceroute</refentrytitle><manvolnum>8</manvolnum></citerefentry></primary> <primary><citerefentry><refentrytitle>traceroute</refentrytitle><manvolnum>8</manvolnum></citerefentry></primary>
Sometimes, there is a problem with route propagation and some sites are unable to connect. Perhaps the most useful command for trying to figure out where routing is breaking down is <command>traceroute</command>. It is useful when <command>ping</command> fails. Bazen, yol yayılımı ile ilgili bir sorun vardır ve bazı siteler bağlanamaz. Yönlendirmenin nerede bozulduğunu anlamaya çalışmak için belki de en kullanışlı komut <command>traceroute</command>.<command>ping</command> başarısız olduğunda faydalıdır.
When using <command>traceroute</command>, include the address of the remote host to connect to. The output will show the gateway hosts along the path of the attempt, eventually either reaching the target host, or terminating because of a lack of connection. For more information, refer to <citerefentry><refentrytitle>traceroute</refentrytitle><manvolnum>8</manvolnum></citerefentry>. <command>traceroute</command> kullanırken, bağlanılacak uzak ana bilgisayarın adresini ekleyin. Çıktı, girişim yolu boyunca ağ geçidi ana bilgisayarlarını gösterir, sonunda hedef ana bilgisayara ulaşır veya bağlantı eksikliği nedeniyle sona erer. Daha fazla bilgi için, bkz. citerefentry><refentrytitle>traceroute</refentrytitle><manvolnum>8</manvolnum></citerefentry>.
Multicast Considerations Çok noktaya yayın konuları.
<primary>multicast routing</primary> <primary>multicast routing</primary>
<primary>kernel options</primary> <secondary>MROUTING</secondary> <primary>kernel options</primary> <secondary>MROUTING</secondary>
FreeBSD natively supports both multicast applications and multicast routing. Multicast applications do not require any special configuration in order to run on FreeBSD. Support for multicast routing requires that the following option be compiled into a custom kernel: FreeBSD natively supports both multicast applications and multicast routing. Multicast applications do not require any special configuration in order to run on FreeBSD. Support for multicast routing requires that the following option be compiled into a custom kernel:
options MROUTING Seçenekler MROUTING
The multicast routing daemon, <application>mrouted</application> can be installed using the <package>net/mrouted</package> package or port. This daemon implements the <acronym>DVMRP</acronym> multicast routing protocol and is configured by editing <filename>/usr/local/etc/mrouted.conf</filename> in order to set up the tunnels and <acronym>DVMRP</acronym>. The installation of <application>mrouted</application> also installs <application>map-mbone</application> and <application>mrinfo</application>, as well as their associated man pages. Refer to these for configuration examples. Çok noktaya yayın yönlendirme arka plan programı olan <application> mrouted </application> <package> net / mrouted </package> paketi veya bağlantı noktası kullanılarak yüklenebilir. Bu arka plan programı, <acronym> DVMRP </acronym> çok noktaya yayın yönlendirme protokolünü uygular ve tünelleri ve <acronym> DVMRP < / acronym>. <application> mrouted </application> kurulumu, ilişkili ağ sayfalarının yanı sıra <application> map-mbone </application> ve <application> mrinfo </application> öğelerini de yükler. Yapılandırma örnekleri için bunlara bakın.
<acronym>DVMRP</acronym> has largely been replaced by the <acronym>PIM</acronym> protocol in many multicast installations. Refer to <citerefentry><refentrytitle>pim</refentrytitle><manvolnum>4</manvolnum></citerefentry> for more information. <acronym> DVMRP </acronym>, birçok çoklu yayın kurulumunda büyük ölçüde <acronym> PIM </acronym> protokolü ile değiştirilmiştir. Daha fazla bilgi için <citerefentry><refentrytitle>pim</refentrytitle><manvolnum>4</manvolnum> </citerefentry> bölümüne bakın.
Wireless Networking Kablosuz ağ
<personname> <othername>Loader</othername> </personname> <personname> <othername>Loader</othername> </personname>
<personname> <firstname>Marc</firstname> <surname>Fonvieille</surname> </personname> <personname> <firstname>Marc</firstname> <surname>Fonvieille</surname> </personname>
<primary>wireless networking</primary> <primary>kablosuz ağ</primary>
<primary>802.11</primary> <see>wireless networking</see> <primary>802.11</primary> <see>kablosuz ağ</see>
Wireless Networking Basics Kablosuz ağ esasları
Most wireless networks are based on the <trademark class="registered">IEEE</trademark> 802.11 standards. A basic wireless network consists of multiple stations communicating with radios that broadcast in either the 2.4GHz or 5GHz band, though this varies according to the locale and is also changing to enable communication in the 2.3GHz and 4.9GHz ranges. Çoğu kablosuz ağ, <trademark class = "registered"> IEEE </trademark> 802.11 standartlarını temel alır. Temel bir kablosuz ağ, 2.4GHz veya 5GHz bandında yayın yapan radyolarla iletişim kuran birden fazla istasyondan oluşur, ancak bu, yerel ayara göre değişir ve ayrıca 2.3GHz ve 4.9GHz aralıklarında iletişimi sağlamak için değişir.
802.11 networks are organized in two ways. In <emphasis>infrastructure mode</emphasis>, one station acts as a master with all the other stations associating to it, the network is known as a <acronym>BSS</acronym>, and the master station is termed an access point (<acronym>AP</acronym>). In a <acronym>BSS</acronym>, all communication passes through the <acronym>AP</acronym>; even when one station wants to communicate with another wireless station, messages must go through the <acronym>AP</acronym>. In the second form of network, there is no master and stations communicate directly. This form of network is termed an <acronym>IBSS</acronym> and is commonly known as an <emphasis>ad-hoc network</emphasis>. 802.11 ağları iki şekilde düzenlenmiştir. <emphasis> altyapı modunda </emphasis> bir istasyon, kendisiyle ilişkilendirilen diğer tüm istasyonlarla bir master gibi davranır, ağ bir <acronym> BSS </acronym> olarak bilinir ve master istasyon bir erişim noktası olarak adlandırılır (<acronym> AP </ acronym>). Bir <acronym> BSS </acronym> 'da tüm iletişim, <acronym> AP </acronym>' den geçer; bir istasyon başka bir kablosuz istasyonla iletişim kurmak istese bile, mesajlar <acronym> AP </acronym> kanalından geçmelidir. Ağın ikinci biçiminde, bir master yoktur ve istasyonlar doğrudan iletişim kurar. Bu ağ şekline <acronym> IBSS </acronym> denir ve yaygın olarak <emphasis> geçici ağ </emphasis> olarak bilinir.
802.11 networks were first deployed in the 2.4GHz band using protocols defined by the <trademark class="registered">IEEE</trademark> 802.11 and 802.11b standard. These specifications include the operating frequencies and the <acronym>MAC</acronym> layer characteristics, including framing and transmission rates, as communication can occur at various rates. Later, the 802.11a standard defined operation in the 5GHz band, including different signaling mechanisms and higher transmission rates. Still later, the 802.11g standard defined the use of 802.11a signaling and transmission mechanisms in the 2.4GHz band in such a way as to be backwards compatible with 802.11b networks. 802.11 ağları ilk olarak 2.4GHz bandına <trademark class = "registered"> IEEE </trademark> 802.11 ve 802.11b standardı tarafından tanımlanan protokoller kullanılarak dağıtıldı. Bu özellikler çalışma frekanslarını ve çerçeveleme ve iletim hızları dahil olmak üzere <acronym> MAC </acronym> katman özelliklerini içerir, çünkü iletişim çeşitli hızlarda gerçekleşebilir. Daha sonra, farklı sinyalleme mekanizmaları ve daha yüksek iletim hızları dahil olmak üzere 5GHz bandında 802.11a standardı tanımlanmış çalışma. Daha sonra 802.11g standardı, 802.11b ağlarıyla geriye dönük olarak uyumlu olacak şekilde 2.4GHz bandında 802.11a sinyalizasyon ve iletim mekanizmalarının kullanımını tanımlamıştır.
Separate from the underlying transmission techniques, 802.11 networks have a variety of security mechanisms. The original 802.11 specifications defined a simple security protocol called <acronym>WEP</acronym>. This protocol uses a fixed pre-shared key and the RC4 cryptographic cipher to encode data transmitted on a network. Stations must all agree on the fixed key in order to communicate. This scheme was shown to be easily broken and is now rarely used except to discourage transient users from joining networks. Current security practice is given by the <trademark class="registered">IEEE</trademark> 802.11i specification that defines new cryptographic ciphers and an additional protocol to authenticate stations to an access point and exchange keys for data communication. Cryptographic keys are periodically refreshed and there are mechanisms for detecting and countering intrusion attempts. Another security protocol specification commonly used in wireless networks is termed <acronym>WPA</acronym>, which was a precursor to 802.11i. <acronym>WPA</acronym> specifies a subset of the requirements found in 802.11i and is designed for implementation on legacy hardware. Specifically, <acronym>WPA</acronym> requires only the <acronym>TKIP</acronym> cipher that is derived from the original <acronym>WEP</acronym> cipher. 802.11i permits use of <acronym>TKIP</acronym> but also requires support for a stronger cipher, AES-CCM, for encrypting data. The <acronym>AES</acronym> cipher was not required in <acronym>WPA</acronym> because it was deemed too computationally costly to be implemented on legacy hardware. Temel iletim tekniklerinden ayrı olarak, 802.11 ağlarının çeşitli güvenlik mekanizmaları vardır. Orijinal 802.11 teknik özellikleri, <acronym> WEP </acronym> adlı basit bir güvenlik protokolü tanımladı. Bu protokol, bir ağda iletilen verileri kodlamak için sabit bir önceden paylaşılan anahtar ve RC4 şifreleme şifresi kullanır. İstasyonların iletişim kurabilmesi için sabit anahtar üzerinde anlaşması gerekir. Bu şemanın kolayca kırıldığı gösterildi ve artık geçici kullanıcıların ağlara katılmasını engellemek dışında nadiren kullanılıyor. Mevcut güvenlik uygulaması, yeni kriptografik şifreleri ve istasyonları bir erişim noktasına doğrulamak ve anahtarları veri iletişimi için değiştirmek için ek bir protokol tanımlayan <ticari marka sınıfı = "registered"> IEEE </trademark> 802.11i belirtimi tarafından verilmektedir. Şifreleme anahtarları periyodik olarak yenilenir ve izinsiz giriş denemelerini algılamak ve bunlara karşı koymak için mekanizmalar vardır. Kablosuz ağlarda yaygın olarak kullanılan bir başka güvenlik protokolü belirtimi, 802.11i'nin öncüsü olan <acronym> WPA </acronym> olarak adlandırılmaktadır. <acronym> WPA </acronym>, 802.11i'de bulunan gereksinimlerin bir alt kümesini belirtir ve eski donanımlara uygulanacak şekilde tasarlanmıştır. Özellikle, <acronym> WPA </acronym> yalnızca orijinal <acronym> WEP </acronym> şifresinden türetilen <acronym> TKIP </acronym> şifresini gerektirir. 802.11i, <acronym> TKIP </acronym> 'un kullanılmasına izin verir, ancak aynı zamanda verileri şifrelemek için daha güçlü bir şifre olan AES-CCM için destek gerektirir. <acronym> WPA </acronym> 'da <acronym> AES </acronym> şifresi gerekli değildir, çünkü eski donanıma uygulanamayacak kadar hesaplama maliyeti yüksek bulunmuştur.
The other standard to be aware of is 802.11e. It defines protocols for deploying multimedia applications, such as streaming video and voice over IP (<acronym>VoIP</acronym>), in an 802.11 network. Like 802.11i, 802.11e also has a precursor specification termed <acronym>WME</acronym> (later renamed <acronym>WMM</acronym>) that has been defined by an industry group as a subset of 802.11e that can be deployed now to enable multimedia applications while waiting for the final ratification of 802.11e. The most important thing to know about 802.11e and <acronym>WME</acronym>/<acronym>WMM</acronym> is that it enables prioritized traffic over a wireless network through Quality of Service (<acronym>QoS</acronym>) protocols and enhanced media access protocols. Proper implementation of these protocols enables high speed bursting of data and prioritized traffic flow. Dikkat edilmesi gereken diğer standart 802.11e'dir. Bir 802.11 ağında video ve IP üzerinden ses akışı (<acronym> VoIP </acronym>) gibi multimedya uygulamalarını dağıtmak için protokolleri tanımlar. 802.11i gibi, 802.11e de bir endüstri grubu tarafından konuşlandırılabilen 802.11e alt kümesi olarak tanımlanan <acronym> WME </acronym> (daha sonra <acronym> WMM </acronym> olarak adlandırıldı) olarak adlandırılan bir öncü spesifikasyona sahiptir. şimdi 802.11e'nin nihai onayını beklerken multimedya uygulamalarını etkinleştirmek için. 802.11e ve <acronym> WME </acronym> / <acronym> WMM </acronym> hakkında bilinmesi gereken en önemli şey, Hizmet Kalitesi (<acronym> QoS </acronym>) aracılığıyla bir kablosuz ağ üzerinde öncelikli trafik sağlamasıdır ) protokoller ve gelişmiş medya erişim protokolleri. Bu protokollerin uygun şekilde uygulanması, verilerin ve öncelikli trafik akışının yüksek hızda patlamasını sağlar.
FreeBSD supports networks that operate using 802.11a, 802.11b, and 802.11g. The <acronym>WPA</acronym> and 802.11i security protocols are likewise supported (in conjunction with any of 11a, 11b, and 11g) and <acronym>QoS</acronym> and traffic prioritization required by the <acronym>WME</acronym>/<acronym>WMM</acronym> protocols are supported for a limited set of wireless devices. FreeBSD, 802.11a, 802.11b ve 802.11g kullanarak çalışan ağları destekler. <acronym> WPA </acronym> ve 802.11i güvenlik protokolleri de benzer şekilde desteklenir (11a, 11b ve 11g'den herhangi biriyle birlikte) ve <acronym> QoS </acronym> ve <acronym> WME < / acronym> / <acronym> WMM </acronym> protokolleri sınırlı sayıda kablosuz aygıt için desteklenir.

Loading…

User avatar browndie

New translation

FreeBSD Doc / books_handbook — Turkish (tr_TR)

FreeBSD natively supports both multicast applications and multicast routing. Multicast applications do not require any special configuration in order to run on FreeBSD. Support for multicast routing requires that the following option be compiled into a custom kernel:
FreeBSD natively supports both multicast applications and multicast routing. Multicast applications do not require any special configuration in order to run on FreeBSD. Support for multicast routing requires that the following option be compiled into a custom kernel:
6 months ago
Browse all component changes

Things to check

Unchanged translation

Source and translation are identical

Reset

Glossary

English Turkish (tr_TR)
a special subtree özel bir alt ağaç FreeBSD Doc
clustered applications kümelenmiş uygulamalar FreeBSD Doc
configuration yapı bilgileri FreeBSD Doc
FreeBSD branch FreeBSD şubesi FreeBSD Doc
kernel çekirdek FreeBSD Doc
Kernel Çekirdek FreeBSD Doc
Multicast çok noktaya yayın FreeBSD Doc
run çalıştırmak FreeBSD Doc

Source information

Source string comment
(itstool) path: sect2/para
Source string location
book.translate.xml:64587
String age
8 months ago
Source string age
a year ago
Translation file
books/tr_TR/handbook.po, string 10591